ARRL 10 meter contest 2011

Antennes opbouwen in de sneeuw, overdag warme regen en de laatste nacht en ochtend acht graden vorst. Zo zag de ARRL 10 meter contest er in 2010 uit. 

Dit jaar zag het er allemaal heel anders uit, regen, hagel en storm bepaalde dit jaar het weerbeeld. Met name de harde wind (storm) was een lastige bleek later. De teamsamenstelling was op één extra operator na gelijk met die van 2010. Dit jaar waren we afgereisd naar het waddeneiland Texel. In eerste instantie waren we weer van plan om richting Limburg te gaan maar door omstandigheden hebben we toch gekozen voor het winderige Texel.

Vrijdag waren Richard en Peter al vroeg richting Texel gegaan om daar tijdens daglicht de antennes op te bouwen. Ook iets wat we geleerd hadden van de voorgaande contest. Antennes opbouwen in het donker en in de sneeuw bleek geen pretje. Dat het antennes opbouwen met stevige wind geen makkelijke opgaaf is werd helaas snel duidelijk toen de boel naar beneden kwam en de duinen in dook. Gelukkig geen ernstige schade, op een paar deukjes e.d. na bleek alles nog prima te werken. Verschillende antennes werden geïnstalleerd. Naast de Moxon die door z’n duikvlucht wat krom was hebben we ook een zogenaamde Skyper opgebouwd en wat draadantennes en verticals voor andere HF banden.

Zoals verwacht was de band zo dood als een pier bij het starten van de contest. Door de 10 meter ruim voor aanvang van de contest goed te observeren wisten we als geen ander wat we op de band konden verwachten deze contest. Daarom ‘s morgens op tijd uit de veren en gelijk aan de slag. De start was niet wild, met af en toe een station in de log zat er niet veel snelheid in. Pas een uur of twee later bleek alles goed open te gaan en begon het aardig te lopen. Eerst ‘s morgens richting het oosten en later richting zuid en west. Met name naar het wasten was het ‘s middags een gekkenhuis. De ene naar de andere Amerikaan werd gewerkt, het tempo was aardig. Naast zelf roepen werkten we door middel van “search and pound” ook veel multipliers. Wat ons opviel was dat we niet veel contacten maakten richting Australië en helemaal geen Japan? 

De eerste dag (zaterdag) hebben we 370 QSO’s kunnen maken. Nu ook weer geen enkele QSO na +/- 18:00 locale tijd.

Zondagmorgen ook weer vroeg gestart en dat ging duidelijk beter dan de dag ervoor. Naast de goeie condities bleek ook de K3 een erg fijn stuk gereedschap. Het werd ons af en toe niet makkelijk gemaakt, QRM door Russische FM stations, extreme QSB en andere QRM en splatter maakte dat we soms met z’n tweeën ons best moesten doen om er wat van te maken. Ook de Moxon werkte uitstekend, gelukkig functioneerde deze nog perfect na de stormschade. 

Zondag werkten we ‘s middags ook weer een hoop Amerikanen. Wel was het duidelijk te merken dat we op een gegeven moment op een punt van verzadiging kwamen. Uiteindelijk hebben we 570 QSO’s gemaakt.

Totaal zijn we 18 uur en 14 minuten van de 48 contest uren actief geweest. We hebben 43 Amerikaanse staten gewerkt. Totaal 72 verschillende DXCC en het hoogst aantal contacten per uur stond op 180 QSO’s. Totaal 113 multipliers. 

Totaal aantal punten is: 128.369

De crew bestond uit: Peter PD1RP / Flip PD1TC / Willem PD1WVE en Richard.