ARRL 10 meter contest 2011

Antennes opbouwen in de sneeuw, overdag warme regen en de laatste nacht en ochtend acht graden vorst. Zo zag de ARRL 10 meter contest er in 2010 uit. 

Dit jaar zag het er allemaal heel anders uit, regen, hagel en storm bepaalde dit jaar het weerbeeld. Met name de harde wind (storm) was een lastige bleek later. De teamsamenstelling was op één extra operator na gelijk met die van 2010. Dit jaar waren we afgereisd naar het waddeneiland Texel. In eerste instantie waren we weer van plan om richting Limburg te gaan maar door omstandigheden hebben we toch gekozen voor het winderige Texel.

Vrijdag waren Richard en Peter al vroeg richting Texel gegaan om daar tijdens daglicht de antennes op te bouwen. Ook iets wat we geleerd hadden van de voorgaande contest. Antennes opbouwen in het donker en in de sneeuw bleek geen pretje. Dat het antennes opbouwen met stevige wind geen makkelijke opgaaf is werd helaas snel duidelijk toen de boel naar beneden kwam en de duinen in dook. Gelukkig geen ernstige schade, op een paar deukjes e.d. na bleek alles nog prima te werken. Verschillende antennes werden geïnstalleerd. Naast de Moxon die door z’n duikvlucht wat krom was hebben we ook een zogenaamde Skyper opgebouwd en wat draadantennes en verticals voor andere HF banden.

Zoals verwacht was de band zo dood als een pier bij het starten van de contest. Door de 10 meter ruim voor aanvang van de contest goed te observeren wisten we als geen ander wat we op de band konden verwachten deze contest. Daarom ‘s morgens op tijd uit de veren en gelijk aan de slag. De start was niet wild, met af en toe een station in de log zat er niet veel snelheid in. Pas een uur of twee later bleek alles goed open te gaan en begon het aardig te lopen. Eerst ‘s morgens richting het oosten en later richting zuid en west. Met name naar het wasten was het ‘s middags een gekkenhuis. De ene naar de andere Amerikaan werd gewerkt, het tempo was aardig. Naast zelf roepen werkten we door middel van “search and pound” ook veel multipliers. Wat ons opviel was dat we niet veel contacten maakten richting Australië en helemaal geen Japan? 

De eerste dag (zaterdag) hebben we 370 QSO’s kunnen maken. Nu ook weer geen enkele QSO na +/- 18:00 locale tijd.

Zondagmorgen ook weer vroeg gestart en dat ging duidelijk beter dan de dag ervoor. Naast de goeie condities bleek ook de K3 een erg fijn stuk gereedschap. Het werd ons af en toe niet makkelijk gemaakt, QRM door Russische FM stations, extreme QSB en andere QRM en splatter maakte dat we soms met z’n tweeën ons best moesten doen om er wat van te maken. Ook de Moxon werkte uitstekend, gelukkig functioneerde deze nog perfect na de stormschade. 

Zondag werkten we ‘s middags ook weer een hoop Amerikanen. Wel was het duidelijk te merken dat we op een gegeven moment op een punt van verzadiging kwamen. Uiteindelijk hebben we 570 QSO’s gemaakt.

Totaal zijn we 18 uur en 14 minuten van de 48 contest uren actief geweest. We hebben 43 Amerikaanse staten gewerkt. Totaal 72 verschillende DXCC en het hoogst aantal contacten per uur stond op 180 QSO’s. Totaal 113 multipliers. 

Totaal aantal punten is: 128.369

De crew bestond uit: Peter PD1RP / Flip PD1TC / Willem PD1WVE en Richard.

Baofeng UV3R op vakantie

Eigenlijk heb ik het portofoontje al 3 maanden in huis en heb uiteraard al naar hartelust met dit schitterende apparaatje zitten spelen. Nu ging ik twee weken op vakantie naar Drente en had geen zin om een complete uitrusting mee te slepen. Dus ik dacht laat ik dat kleine portofoontje dan maar mee nemen. Mocht ik dan de behoefte hebben kan ik in ieder geval nog een verbinding maken. Bovendien had ik dan eindelijk de kans om in alle rust eens de rest van de mogelijkheden van het apparaat te ontdekken. 

Dat deze kleine tranciever goed functioneerde had ik inmiddels al ontdekt maar veel verder dan wat basis mogelijkheden was ik nog niet gekomen. Dus voor alle zekerheid ook de gebruiksaanwijzing maar mee genomen. Ik wist bijvoorbeeld dat je ook FM radiostations kon beluisteren maar hoe dat werkte? Ik ben tevens in het bezit van een programmeer kabel, omdat we niet alleen de set maar ook de laptop thuis hebben gelaten waren we aangewezen op de weinige toetsjes van het apparaatje. Helemaal niet erg bleek al eerder, de UV3R laat zich uitstekend met de hand bedienen en programmeren. Ik had wel al wat voorwerk gedaan door thuis zo veel mogelijk repeaters en andere interessante frequenties te programmeren. Jammer dat je de geprogrammeerde kanalen niet een naampje kan geven. 

De Baofeng wordt standaard geleverd met een tweetal antennes, eentje voor 2 meter en de ander voor 70 centimeter. Op zich werken deze antennes prima maar erg handig is het niet natuurlijk. Daarom heb ik beide sprietjes vervangen voor  een duoband antenne van Diamond. Deze is een stuk langer dus even makkelijk de porto in je borstzak van je overhemd stoppen gaat dan niet meer. Deze antenne werkt stukken beter, zowel op 2m als op 70cm merkte ik gelijk een duidelijke verbetering ten opzichte van de originele sprietjes. Omdat niet iedereen van het gezin even enthousiast is over mijn hobby heb ik de bijgeleverde handsfree set aan de porto geknoopt. Hoewel gratis bijgeleverd werd ik hier toch niet echt blij van. Het oortje klinkt nergens naar en blijft zwaar achter in volume, ik moest het volume van de portofoon op maximaal zetten om iets hoorbaars uit het koptelefoontje te toveren. Ook de oorbeugel is gemaakt oor Chinese oortjes denk ik? De TX audio klinkt zacht maar goed volgens tegenstations waarmee ik mee getest heb. Het allergrootste probleem is nog wel dat de zender niet meer uitschakelt als je PTT hebt gemaakt met deze headset. Pas nadat je de plug er helemaal uit getrokken hebt schakelt de porto weer over op ontvangst. Totaal onbruikbaar naar mijn idee! Een goed werkende speakermic met hoofdtelefoon uitgang is misschien een beter idee. 

Waar ik dan weer wel vrolijk van wordt is de accu. Deze gaat lekker lang mee nadat deze volledig is opgeladen. In mijn geval heb ik 3 avonden lekker kunnen spelen voordat hij weer op de lader moest. Een precieze meting heb ik er niet aan verricht maar het viel mij op dat hij lekker lang mee gaat. Wat mij ook op viel is de prima leesbaarheid van het display bij zonlicht. Ik heb ook een aantal andere portofoons waarbij dit een stuk minder is. Zoals eerder al opgemerkt kan de porto ook FM radio ontvangen. Dit heeft niet zozeer mijn interesse maar omdat ik nou eenmaal wilde weten hoe dat werkte heb ik het toch geprobeerd. Ik was behoorlijk verbaast. Vooral verbaast over de geluidskwaliteit en het volume van deze kleine krachtpatser. Niet te geloven wat een geluid er uit z'n klein speakertje kan komen. Verder was het ontvangst prima. Ook hier is het jammer dat je geen naam aan je favoriete zender kan plakken.  Vanaf de camping in Drente hoorde ik aardig wat radioverkeer op de amateurbanden. Buiten het radioverkeer op de verschillende repeaters hoorde ik stations uit z'n beetje alle noordelijke provincies voorbijkomen. 

Zenden was een ander verhaal dus vaak bleef het bij ontvangen alleen. Vaak bleek de 3 watt die het tranceivertje levert net niet genoeg om een goeie verbinding tot stand te brengen. Deze stations waren allen meer dan 20KM van mijn vakantie verblijf verwijderd! Niet zo verwonderlijk dat het niet tot een QSO is gekomen met deze stations. Toch was ik verrast dat ik deze stations kon beluisteren. Via de repeaters ging een stuk beter, zowel op 2mtr als op 70cm was genoeg te werken. Prachtig ook dat ze in Noord Nederland verschillende 70cm repeaters aan elkaar gehangen hebben. Zo is het op dit moment mogelijk om met een klein portofoontje verbinding door heel Noord Nederland te maken. Ik heb tijdens mijn verblijf in Drente meerdere malen verbinding gemaakt via dit netwerk van repeaters en dat werkte perfect. Zo was een QSO met Groningen of Friesland geen enkel probleem. Petje af voor de groep amateurs die dit tot stand gebracht hebben. In deze tijd van commerciële digitalisering (D-Star) is dit een verademing. Heerlijk om te zien dat er ook nog amateur initiatieven bestaan die wel met radio amateurisme te maken hebben Meer info:....

http://coversity.muntronde.nl/in.html 

                                                                                                                

Ik heb me uitstekend vermaakt met de Baofeng UV3. Als ik dit kleine portofoontje vergelijk met de portofoons die ik al in mijn bezit had presteert deze erg goed. Zijn er nog dingen die ik mis? Ja, zoals al eerder gemeld zou het erg handig zijn als je de geheugenkanalen een naam kon geven. Verder zou een numeriek toetsenbord met DTMF toontjes handig zijn voor mensen die via echolink willen werken. Ook vond ik het volume in de laagste stand nog steeds een beetje aan de hoge kant. Scannen met de UV3R is mogelijk maar veel te traag naar mijn mening. Je kunt zelf instellen of je de memory channels wil scannen of juist een bandgedeelte. Ook mis ik de mogelijkheid om bepaalde  memory channels uit te sluiten (over te slaan) tijdens het scannen. De dual watch functie werkt erg goed, zo kun je terwijl je ergens aan het luisteren bent je favoriete frequentie in de gaten houden. Zodra er activiteit is op die andere frequentie schakelt de tranceiver gelijk over. De riemclip (die prima werkt) zit in de weg als je de portofoon in de tafelstand wil zetten. Nou we het toch over die tafelstand hebben, meer dan een standart is het eigelijk niet. Toen ik de portofoon voor het eerst uit de doos haalde dacht ik gelijk dat er een tafellader bij zat. Nou kan je wel de accu laden maar dan moet deze eerst uit de portofoon gehaald worden. Niet echt handig natuurlijk. Als tafel statief is het wel handig, ik gebruik hem regelmatig in de shack om de porto stevig neer te zetten. Zonder tafelstatief valt de portofoon snel om, zeker met de langere Diamond antenne is een klein stootje tegen de tafel al genoeg om het apparaat te doen vallen. 

Met eerdere portofoons deed ik nooit zoveel. Dit had natuurlijk met het formaat en gewicht te maken, maar ook de gedachte dat je met z'n draagbare tranceiver niet zo veel kon zorgde ervoor dat hij vaak gewoon thuis bleef liggen. Nu met de Baofeng die niet veel weegt en klein genoeg is om zo in je zak te steken gaat deze wel regelmatig mee. Als je buiten de bebouwing komt sta je verbaast van de mogelijkheden van z'n klein tranceivertje. Zou ik bijna vergeten dat ik op de camping bijna dagelijks de zaklamp functie heb gebruikt, erg handig in een donker bos! Op internet lees ik de laatste tijd ook veel over deze portofoon. Er is een erg actieve Yahoogroup waar dagelijks een hoop nieuws e.d. voorbij komen. Zo is er ook een clubje amateurs die druk in de weer zijn om de Baofeng voor APRS te gaan gebruiken. Ik vindt het nog steeds ongelofelijk dat je voor +/- € 35,00 z'n compleet en goed werkend duoband apparaat kan kopen. Bedenk daar nog een dualband antenne en een speakermic bij en je hebt een uitstekende vakantie porto voor +/- € 50,00 in je koffer zitten. 

O ja, ik zag van de week ook een mooi lederen hoesje voor deze kleine krachtpatser!

ARRL 10 meter contest

ARRL 10 Meter contest 2010

11 en 12 december 2010 ben ik samen met Peter PD1RP en Richard naar Zuid Limburg geweest om deel te nemen aan de ARRL 10 meter contest.

Vrijdag 's morgens op tijd al vertrok ik met de trein naar Amsterdam. Peter en Richard (beide woonachtig in de hoofdstad) waren bij aankomst al druk in de weer om alle apparatuur in Richards wagen te laden. Nog even snel een bak koffie en we waren op weg naar het zuiden. Hoe zuidelijker we kwamen des te witter de Wereld om ons heen werd. Voordat we op de plaatst van bestemming aankwamen hadden we eerst nog een korte tussenstop bij onze goeie vriend Paul. Naast de voortreffelijke vlaai en koffie had Paul tevens de antenne die we nodig hadden voor de contest al klaar staan. Met wat kunst en vliegwerk werd deze bij de rest van het materiaal op het autodak gemonteerd en we waren weer gereed om verder te gaan. Paul woont op steenworp afstand van de contest locatie dus de rest van de autotocht was zo voorbij.

Eenmaal aangekomen op de contest locatie bleek deze lekker hoog en ook het huisje was perfect. Iets later dan geplant zijn we gestart met uitladen en installeren van de antenne. Ik kan melden dat dit alles behalve aangenaam is in het donker en de sneeuw. Tevens hadden wij ons wat verkeken in de tijd die nodig was om de 4elm LFA yagi in elkaar te steken. Gelukkig was het huisje zo ruim dat het meeste montage werk lekker in de warme van de bungalow plaats kon vinden. Uiteindelijk moest alles toch buiten afgemonteerd worden en ook de plaatsing en montage van de mast was nog iets wat ter plekke bedacht moest worden. Uiteindelijk hebben we mast en antenne een mooie plek kunnen geven, na een korte test bleek alles prima te werken. Besloten werd om een happie te gaan eten in het restaurant voordat de contest van start zou gaan.

Zoals verwacht bleek bij de start van de contest de band niet open te zijn en op een aantal Duitsers na werd er niets gewerkt. De volgende morgen was het met name Peter die al vroeg uit de veren was om een start te maken. Helaas bleek ook nu de band niet echt lekker open te gaan. Toch werd er sporadisch een mooie afstand gedraaid en verder hoofdzakelijk rechtstreeks met Nederlandse en Duitse stations. Gestart werd er met de opbouw van een verticale antenne en een FD4 voor de rest van de amateur banden (altijd leuk voor de avond uren). Ons station bestond uit een Yaesu FT1000D een Kenwood TS480HD en een FT897 van Yaesu. De antennes: 4 elm LFA HPSD yagi, een A99 vertical voor 10 meter en een FD4 multiband dipole.

Al snel bleek dat het tweede en derde station van grote waarde was. Regelmatig werden of op de draad en/of op de vertical stations gespot die dan leter met de yagi gewerkt werden. Op deze manier konden we ook checken naar welke kant de band open was.

De tweede dag bracht niet veel verbetering in de band condities. Het was echt hard werken om optimaal te profiteren van de schaarse mogelijkheden. Ondanks de teleurstellende mogelijkheden op 10 meter hebben we toch geprobeerd het onderste uit de kan te halen en dat niet geheel onverdienstelijk. Dit keer geen honderden QSO's en helaas ook geen exotische stations in de log. Wel leuk was dat we toch een aantal onverwachts verre verbindingen (buiten Europa) hebben kunnen maken. Inmiddels was het weer aardig veranderd en in plaats van het mooie witte Limburgse landschap hadden we nu druilerig, regenachtig vies weer. Alles om het huisje was in plaats van mooi besneeuwd veranderd in een drassige modderige massa. En raar maar waar eindigde het weekend met ineens bijzonder lage temperaturen. Tijdens het opruimen van de antennes zat alles lekker vast gevroren en zonder handschoenen was het niet te doen.

Maandag morgen vroeg weer uit de veren om de resterende spullen in de pakken. Net als voorgaande dagen zorgde de speciale koffie van Peter dat we in no-time wakker waren. Alles weer in en op de auto en de terugreis kon beginnen. We hadden weer een schitterend weekend achter de rug en indien mogelijk hoop ik volgend jaar weer van de partij te zijn.